Verslag, op hoofdlijnen, inclusief bevindingen van het bestuur, van de op 26 november 2025 in Hunzeborgh gehouden informatieve Algemene Bewoners Vergadering. Aanwezig zijn zo’n 60 bewoners (voor de pauze, onderwerp wateroverlast; na de pauze 40, onderwerp aardbevingsschade). Van het BHS-bestuur waren present Arina de Visser, Bert Meijberg, Catrien Schuurman en Helge Bijleveld. Voor het geven van informatie waren er drie gasten: Jelle van der Molen en Erna Timmerman (gemeente) en Nils Hoebe (Antea Group).
Het bestuur concludeert dat het doel om bewoners beter te informeren en duidelijke antwoorden te krijgen niet is gehaald. Het bestuur trekt zich dit aan en wil zorgen dat het in het vervolg beter weet wat de gasten te bieden hebben. Teleurstellend was dat er regelmatig informatie op tafel kwam die bij een eerdere gelegenheid al was geopenbaard, maar aanvullingen en verdiepingen bleven vaak steken in onvolledige beantwoording en leiden (mede daardoor) zelfs tot nieuwe onduidelijkheden. Het bestuur gaat daarover op korte termijn in gesprek met de gemeente, allereerst met het gebiedsmanagement. Bewoners die zelf al onderzoek hebben gedaan, konden tot nu toe hun inzichten onvoldoende kwijt bij de gemeente. Dat neemt het bestuur ook mee.
Wat het thema wateroverlast betreft, wees Nils Hoebe van de door de gemeente ingeroepen deskundige, de Antea Groep, op het eerder opgestelde rapport. Jelle van der Molen, werkzaam bij Stadsbeheer gaf aanvullend informatie over het tot nu toe gevoerde beleid. Meldingen en vragen over wateroverlastproblemen kunnen worden gesteld op https://medlingen.groningen.nl
Kort samengevat werd duidelijk dat door de relatief ondoordringbare kleibodem in de wijk alleen drainage wat zou kunnen betekenen voor de aanpak van wateroverlast. Er is hierbij een zorgplicht voor de gemeente. Dat betekent dat de gemeente verplicht is structureel nadelige gevolgen van de grondwaterstand te beperken. Dat brengt kosten met zich mee. De kosten van drainage onder de weg en in de openbare ruimte komen in elk geval voor rekening van de gemeente. Dat erkent de gemeente ook, maar die vindt dat de bewoners zelf de eigen grond moeten draineren. De gemeente is bereid een deel van de kosten die bewoners daarbij maken (die voor pvc-buizen en andere hulpstukken) te vergoeden.
Kaveldrainage noemt de gemeente dat: water inzamelen in de achtertuin en dat dan verzamelen in een leiding voor de woning. Onder de stoep gaat het water dan naar openbaar terrein. De gemeente is verplicht die afwatering, in de openbare ruimte, te faciliteren. De straat hoeft met deze benadering niet open en daardoor voorkomt de gemeente dat kosten worden gemaakt die naast die voor het normale onderhoud niet zijn begroot.
Kaveldrainage is een individuele keuze, niet alle bewoners in een straat hoeven ervoor te kiezen. De gemeente heeft een aannemer voorbeeldoffertes laten opstellen, voor verschillende kaveltypes, maar welk offertebedrag (tussen het laagste, 2700, en het hoogste, 8500) voor hun geldt, kon bewoners desgevraagd niet worden verteld.
Het bestuur vindt de uitkomst onbevredigend en gaat van de gemeente vragen in elk geval meer te doen dan het vergoeden van hulpstukken.
Het tweede onderwerp betrof aardbevingsschade, in het bijzonder de afbakening van het versterkingsgebied en daarmee samenhangend Nij Begun, ook en in het bijzonder Maatregel 29. De informatie daarover is nog altijd niet eenduidig bovengronds gekomen. Wat we wel weten, danken we aan het eigen aardbevingsgroepje en aan ons Energieteam. De informatie van die kant laat vooral zien dat we een voldragen dracht lang zijn rondverwezen met onze vragen: van gemeente naar het IMG, van daar naar de NCG en van daaruit weer naar de gemeente. Ook de NAM kwam in beeld.
Het bestuur wacht nog maximaal twee maanden, dan dient het een WOO-verzoek in (een wettelijk verzoek aan de overheid om informatie). Ook overweegt het de juridische expertise in te roepen: om na te gaan of er geen sprake is van ongelijke behandeling door de overheid.
Dat het wel degelijk ergens om gaat, illustreerde bewoner John Geijp: hij valt in tegenstelling tot de meeste van zijn buren wel binnen het versterkingsgebied en kreeg daarom subsidie, eerst 50 maar uiteindelijk 100 procent. Dat het ergens om gaat, blijkt ook uit de belangstelling van individuele schadeadviseurs. Eén daarvan was onuitgenodigd nadrukkelijk aanwezig tijdens de vergadering. Het bestuur wijst bewoners die een adviseur in de arm willen nemen erop dat zij zich goed moeten oriënteren binnen het ruime en concurrerende aanbod.